تـــلاطـم عشـق

جان جوان مانده از جوانی تو
دل روان است از روانی تو

لاله شاداب مانده و سرشار
زير باران مهربانی تو

آتش و آب می شود دل من
پيش لبخند اسمانی تو

خواب زاينده رود را ماند
خواب چشمان اصفهانی تو

گرم و سرشارم و هميشه بهار
زير فواره ی جوانی تو

من و شبها و شعرخوانی ها
تو و انديشه های آنی تو

غزلی تو ، چه لذتی دارد
گاهگاهی دو باره خوانی تو


باز غوغای تازه‫ای کرده است
در دلم عشق جاودانی تو

زده ام در هوای تو پيوند
زندگی را به زندگانی تو

اين چنين است کز تلاطم عشق
جان جوان مانده از جوانی تو